top of page

Νεφρών και Ουρητήρων

Καρκίνος νεφρού

Ο καρκίνος του νεφρού ή νεφροκυτταρικό καρκίνωμα είναι η τρίτη συχνότερη κακοήθεια του ουροποιητικού συστήματος. Εμφανίζεται συχνότερα σε άντρες, συνήθως στην έκτη και έβδομη δεκαετία της ζωής.

Από μελέτες που έχουν γίνει, φαίνεται ότι παράγοντες που αυξάνουν την πιθανότητα να δημιουργηθεί ο καρκίνος του νεφρού είναι:

  • Κάπνισμα
    Οι καπνιστές διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν καρκίνο του νεφρού συγκριτικά με τους μη καπνιστές. Ο κίνδυνος αυτός αυξάνει ανάλογα με τον αριθμό των τσιγάρων και το χρονικό διάστημα όπου καπνίζει κάποιος.

  • Παχυσαρκία
    Η παχυσαρκία αυξάνει επίσης τον κίνδυνο καρκίνου του νεφρού, περισσότερο στον γυναικείο πληθυσμό.

  • Υψηλή αρτηριακή πίεση
    Η μη ελεγχόμενη υπέρταση έχει συσχετιστεί σε αρκετές μελέτες με την εμφάνιση καρκίνου του νεφρού.

  • Διατροφή
    Η υπερβολική κατανάλωση κόκκινου κρέατος, ζωικού λίπους και τηγανητών αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνο του νεφρού. Από την άλλη πλευρά, η συχνή κατανάλωση φρούτων και λαχανικών έχει προστατευτική δράση.

  • Οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του νεφρού
    Τα άτομα που έχουν ένα μέλος της οικογένειας με καρκίνο του νεφρού αντιμετωπίζουν ελαφρά αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης της νόσου.

  • Αιμοκάθαρση
    Ασθενείς που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση λόγω νεφρικής ανεπάρκειας για πολλά χρόνια έχουν επίσης αυξημένο κίνδυνο.

  • Θα πρέπει, πάντως, να ξέρετε ότι πολλοί άνθρωποι που αναπτύσσουν καρκίνο του νεφρού δεν έχουν κανέναν από τους παράγοντες κινδύνου που αναφέρθηκαν.

Alexandros C. Fiamegos
MD, MSc, PhDc, FEBU, Urologist

Λιθίαση

Λιθίαση ουροποιητικού είναι η δημιουργία λίθου ή λίθων μέσα στην αποχετευτική μοίρα του ουροποιητικού συστήματος (πυελοκαλυκικό σύστημα του νεφρού, ουτητήρας, ουροδόχος κύστη, ουρήθρα). Είναι η τρίτη κατά σειρά συχνότητας πάθηση του ουροποιητικού στον άνθρωπο, μετά τις ουρολοιμώξεις και τις παθήσεις του προστάτη. Ανάλογα λοιπόν με την εντόπιση, έχουμε λιθίαση των νεφρών (νεφρολιθίαση), λιθίαση των ουρητήρων (των σωλήνων που μεταφέρουν τα ούρα από τα νεφρά στην ουροδόχο κύστη), λιθίαση της ουροδόχου κύστης και τέλος λιθίαση της ουρήθρας (του σωλήνα που βγάζει τα ούρα από την κύστη προς τα έξω).

Alexandros C. Fiamegos
MD, MSc, PhDc, FEBU, Urologist

Στένωση πυελοουρητηρικής συμβολής

Είναι από τις πιο συχνές καλοήθεις παθήσεις που προκαλούν διάταση της πυέλου του νεφρού.  Εμφανίζεται κυρίως στα παιδιά και, κατά κύριο λόγο, είναι συγγενής (εκ γενετής). Η πυελοουρητηρική συμβολή είναι το σημείο, όπου συνδέεται ο ουρητήρας με την πύελο του νεφρού. Η πύελος του νεφρού μοιάζει σαν νιπτήρας στον οποίο συλλέγονται τα ούρα που παράγει ο νεφρός, ενώ η πυελοουρητηρική συμβολή είναι το σιφόνι από το οποίο θα πρέπει να περάσουν τα ούρα, για να αποχετευτούν μέσω του ουρητήρα στην ουροδόχο κύστη. Εκεί υπάρχει συγγενώς μία στένωση, η οποία εμποδίζει την ομαλή ροή των ούρων, κι έτσι τα ούρα λιμνάζουν στην πύελο του νεφρού, την πιέζουν και τελικά προκαλούν τη διάτασή της. Εμφανίζεται περίπου σε 1:1500 παιδιά, ενώ η αναλογία αγοριών/κοριτσιών είναι 2:1.

Alexandros C. Fiamegos
MD, MSc, PhDc, FEBU, Urologist

Κύστεις νεφρών

Είναι απλές καλοήθεις κύστεις με ομαλά τοιχώματα, οι οποίες ξεχωρίζουν από το νεφρικό παρέγχυμα και περιέχουν διαυγές, συνήθως υποκίτρινο, υγρό.  Οι απλές κύστεις διαφέρουν από τις κύστεις που αναπτύσσονται σε άτομα που πάσχουν από πολυκυστική νόσο των νεφρών (PKD). Η πολυκυστική νόσος των νεφρών είναι μία κληρονομική διαταραχή, στην οποία το νεφρικό παρέγχυμα αντικαθίσταται από πολυάριθμες κύστεις. Στην πολυκυστική νόσο, μπορεί να επηρεαστεί η νεφρική λειτουργία, και, σε κάποιες περιπτώσεις, ο ασθενής να χρειάζεται αιμοκάθαρση. Οι απλές νεφρικές κύστεις δεν επηρεάζουν ποτέ τη νεφρική λειτουργία.

Η συχνότητα εμφάνισης των απλών νεφρικών κύστεων αυξάνεται με την ηλικία. Υπολογίζεται ότι περίπου το 25% των ατόμων ηλικίας 40-50 έχει κάποια απλή νεφρική κύστη, ενώ το ποσοστό αυξάνεται στο 50% για άτομα ηλικίας άνω των 50 ετών.

Alexandros C. Fiamegos
MD, MSc, PhDc, FEBU, Urologist

Κυστεοουρητηρική παλινδρόμηση

Είναι η παλίνδρομη ροή των ούρων από την ουροδόχο κύστη προς τον ουρητήρα, συνήθως κατά την προσπάθεια της ούρησης. Φυσιολογικά, στην κυστεοουρητηρική συμβολή (σημείο όπου ενώνεται ο ουρητήρας με την κύστη), υπάρχει ένας βαλβιδικός μηχανισμός που εμποδίζει την παλινδρόμηση των ούρων. Σε κάποια παιδιά, ο μηχανισμός αυτός είτε δεν υπάρχει είτε είναι ανεπαρκής, και παρουσιάζεται η πάθηση. Η συχνότητά της στα παιδιά ανέρχεται περίπου στο 1%. Στα παιδιά με διάταση της πυέλου των νεφρών, η πάθηση υπάρχει σε ποσοστό περίπου 16,2 %. Σε παιδιά οι γονείς των οποίων είχαν παλινδρόμηση σε παιδική ηλικία, εμφανίζεται σε ποσοστό 35,7%. Επίσης, είναι πιο συχνή σε παιδιά με λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος (30-50%). Γι' αυτό και κάθε παιδί με επεισόδια ουρολοιμώξεων πρέπει να ελέγχεται για την πάθηση. Η πάθηση, βέβαια,  μπορεί να εμφανιστεί και σε ενήλικες, σπάνια όμως, και υπάρχει πάντα ιστορικό καλοήθους υπερτροφίας προστάτη, νευρογενούς κύστης ή χειρουργικής επέμβασης στην περιοχή κοντά στα ουρητηρικά στόμια.

Alexandros C. Fiamegos
MD, MSc, PhDc, FEBU, Urologist

bottom of page